Dankzij de vele arbeid van mijn pa in zijn tuin heb(ben) ik (en anderen) deze zomer terug kunnen genieten van echte tomaten, courgetten, boontjes, sla, wortels, appels, peren,… en vandaag heb ik ook krul-andijvie en warmoes kunnen meenemen. De diepvriezer zit weer vol. Warmoes had ik nog nooit gegeten.
Het is dan ook een ouderwetse bladgroente, ook bekend onder de naam snijbiet. Het heeft een mildere smaak dan zijn bekendere broer spinazie. En eigenlijk vond ik het nog lekkerder ook. Warmoes heeft ook een hoger ijzergehalte dan spinazie. (Eigenlijk niet zo veel, aangezien spinazie amper 3 mg ijzer bevat per 100 gram, warmoes 4 mg). Vitamine C en calcium zijn wel degelijk goed vertegenwoordigd: respectievelijk met 37 en 87 mg. Handig is ook dat als je de bladeren oogst, er telkens weer nieuwe bladeren aangroeien. Pa, laat maar komen…
Warmoes schiet veel minder op dan spinazie, ik kweek het liever dan spinazie in de zomer. De smaak is bijna dezelfde