Ford

Nee, geen echte auto’s in deze reclame.

No Country For Old Men

Eén van mijn favoriete regisseurs, de broers Coen (zie films zoals Blood simple, Fargo, O Brother Where Art Thou?, The Man Who Wasn’t There,…) hebben het weer gedaan: 4 oscars!

Het verhaal:  Llewelyn Moss (Josh Brolin), een stugge Vietnamveteraan die in een armoedige trailer samenhokt met zijn liefje Carla Jean (Kelly MacDonald), stoot tijdens een jachtpartijtje in de beendorre woestijn tussen Texas en Mexico op enkele pick-ups, een tiental lijken, een rijkdom aan drugs en een aktetasje met twee miljoen dollar cash. Hij beslist het aktetasje mee naar huis te nemen, en dan begint de miserie natuurlijk. Wat volgt is een roadmovie met de angstaanjagende demon Anton Chigurh (Javier Bardem, zie het prachtige Mar Adentro + oscar beste acteur in bijrol) ,Carson Wells (Woody Harrelson) en de ouder wordende sheriff Bell (Tommy Lee Jones) in de hoofdrollen. Goeie film.

GSM

Ik heb mij nog eens een nieuwe GSM gekocht! Waar is de tijd dat proximus nog maar net wat betaalbaar was en iedereen mij nogal bekeek omdat ik met een GSM als enigste op café zat (10 jaar geleden zeker?). Nu kijken de mensen raar als je zegt dat je geen GSM bezit! Mijn vorige GSM (type smartphone) zijn batterij is ver uitgeput en met de prijs van mijn nieuwe (60-10€ voor de oude) kan ik zelfs geen nieuwe batterij meer kopen voor mijn oud toestel. Dus werd het deze LG: 

Bijna 4 jaar oud en toen al op de markt in Thailand, nu pas zie je bij ons de smartphones in de winkel liggen en dan nog tegen een prijs die veel hoger ligt dan in Azië. Ik zou wel nog eens naar Thailand willen gaan…

 

Krakelingen

Zondag was het in Geraardsbergen de jaarlijkse Krakelingen. Ik heb er zelf nog in meegelopen en ’t was jaren geleden dat ik er nog eens was naar gaan kijken. Veel volk en goed weer, meer was er niet voor nodig.

Krakelingen is een historische tocht door ’t centrum die eindigt op de Oudenberg waar er levendige visjes worden gedronken en 10.000 krakelingen in het publiek gegooid worden (waarvan 1 gouden t.w.v. 750€) De kermis eindigt volgende week maandag met “den eersten toog”: een jaarmarkt in gans ’t stad, maar ook veel dronkaards natuurlijk.

Negerinnetetten

 
Onlangs nog eens een Melocake of zoals ze in de volksmond zeggen een “negerinnetette” gegeten. En terwijl ik deze lekkernij aan het verorberen was, vroeg ik me af hoe ze dat toch maken. Wel, op youtube vond ik volgende film: 

Slapen op ’t werk

Waar is de tijd dat ik nog een dutje kon doen op ’t werk? In mijn jonge tijd ging ik nog veel uit en waren de werkdagen meer om uit te rusten. Hadden ze toen maar deze oogstickers…

Gewoon kleven op je gesloten ooglid.

Verhuizen

Voor mensen die veel verhuizen, is volgend concept wel handig. Het won de “Abraham & David Roentgen Award” en alles zit in 1 doos. Zoals een bureau, bed, rek en kleerkast!

Into the Wild

Gisteren een prachtige film gezien in de Sphinx. Sean Penn kocht tien jaar geleden al de rechten op het gelijknamige boek waarin journalist Jon Krakauer aan de hand van dagboekfragmenten en gesprekken met familieleden en kennissen de laatste tocht van de tweeëntwintigjarige backpacker Christopher McCandless reconstrueert.

In 1990 wuifde de pas afgestudeerde McCandless zijn comfortabele leventje adieu: hij verbrandde zijn rijbewijs, schonk zijn spaargeld aan Oxfam, schafte zich een boek over eetbare planten aan, doopte zichzelf om tot Alexander Supertramp, en begon onder het motto je moet je tenminste één keer in je leven in de oudste toestand van de mens bevinden aan een lange trektocht die hem gestaag richting Alaska voerde. Onderweg sloot McCandless vele tijdelijke vriendschappen, en op sommige mensen (een landbouwer, een hippiekoppel, een oude weduwnaar) oefende hij op de één of andere manier een heilzame invloed uit. Tragisch genoeg maakte McCandless exact dezelfde inschattingsfouten als Grizzly Man Timothy Treadwell: hij onderschatte de kracht van de natuur, en kwam té laat tot het besef dat overleven in de wildernis méér van je vergt dan het kunnen aansteken van een olielampje.

Prachtige beelden van een ongerept Amerika, de machtige vocalen van Eddie Vedder & een fantastische jonge hoofdacteur Emile Hirsh maken van deze film een topper. Het verlangen om de bezoedelde beschaving de rug toe te keren, het zoeken naar innerlijke loutering, de drang om je verleden en je identiteit als een verdorde huid van je af te werpen: het doet je wel nadenken na de film…

Kroegentocht

Het was van in Brussel geleden (juni 2006) dat we nog een kroegentocht gedaan hadden (de wekelijkse caféplakkers tel ik niet mee natuurlijk!). Deze keer hebben we nog eens Gent onveilig gemaakt. dit was ’t programma:

• 1. Opatuur (intiem jazzcafé bij Tuur – Optreden om de twee zondagen – Cafébaas met baard en sigaar)
• 2. De Brouwzaele (Ter Platen 17-19 Bijzonder interieur met indrukwekkende tapinstallatie en ronde toog)
• 3. Geuzenhuis – De Geus van Gent (Kantienberg 9 – Praatcafé in het Geuzenhuis met gezellige zetels, ontmoetingsplaats voor vrijzinnigen (zowel gelijk-als andersgezinden)
• 4. Deus (Vlaanderenstraat 128 – Bier-, wijn- en eetcafé in houten interieur – 150 bieren en 110 wijnen (o.a. bier Deus dat gegist is als een champagne)
• 5. Ratz (Schouwburgstraat 14 – Klein en gezellig muziekcafé bij Guido)
• 6. Celtic Towers (Sint-Michielshelling 5-6 – Irish pub met internationale keuken)
• 7. ’t Dreupelkot (Groentenmarkt 12 – Bruin klein druppelkot bij Pol – 215 soorten Belgische en ook huisbereide jenevers – Vanille-, kokos- en chocoladejenever, maar ook (gene zever) graanjenever)
• 8. Hot Club de Gand (Schuddevisstraatje – Goed verstopt jazzcafé – Verschillende optredens en jamsessies per week)
• 9. L’Heure Bleue (Bij Sint-Jacobs 11 – Kleurrijke kitsch)
• 10. Het verdronken land (Steendam 57 – Eet-en praatcafé – tapas)
• 11. Kinky Star (Vlasmarkt 9 – Swingend alternatief – Thuishaven van het Gentse Kinky Star platenlabel)
• 12. Café Den Turk (Botermarkt 3 – Gezellig bruin estaminet mat typisch Gentse arrogantie – Muziek: Jazz en blues – Uitvluchten te koop)
• 13. Marimain (Walpoortstraat 17 – Café naast de Minardschouwburg, voor stamgasten en jonge gasten-  naam komt van de vroegere bazin Mary Brouillard en de Gentse komiek Romain Deconinck – Populair terras om naar schone poepkes te kijken (m/v)
• 14. Stereo (Sint-Pietersnieuwstraat 116 – Conceptcafé van Studio Brussel, met dj’s in het weekend)
• 15. Boom Boom (Overpoortstraat 50 – Alternatief muziek-en doorzakcafé – elke vrijdag rock-optreden, met voorkeur voor de Gentse groepen)

met dank aan de organisatie (Bodtjen, Carine en Rebekka)

12u later lagen we in bed te snurken (vooral de Rik naar ’t schijnt!).

 ’t was weer de moeite en er zijn geen ongelukken gebeurd!

Krokusvakantie

3 dagen Ardennen, dat is de reden waarom er hier niet veel nieuws meer te rapen viel. Het weer hadden we niet mee, maar dat heeft ons niet tegen gehouden om elke dag een stevige wandeling te maken. Wéris (tegen Durbuy) was de plaats waar we een leuk huisje gehuurd hadden.

 

Aangeprezen als een van de mooiste dorpen van Wallonië, als het Belgische Stonehenge of het land der megalieten. Een sluimerend dorp met mooie kalk- of zandstenen vakwerkhuizen die perfect zijn gerestaureerd, waaronder een schitterende 17de eeuwse kasteelhoeve en de Romaanse Sint Walburgakerk uit de 11e – 12e eeuw met donjon. Je vindt er het Musée des Mégalithes dat de prehistorie laat herleven. Het museum laat zien hoe de bewoners hier vier- tot vijfduizend jaar geleden mogelijkerwijs hebben gewoond, geleefd en gewerkt, maar vooral, hoe zij de megalieten vervoerden en stapelden om er dolmen van te maken. Meer info en wandelingen vind je hier