Dit jaar niet zoveel afgezakt van het verre Brugge naar Gent voor de jaarlijkse feesten maar wel Team William, The Hickey Underworld, The Sedan Vault gezien, eens naar het supergezellige Bataclan van vzw Circq (the Dolly Family) geweest, wat oude bekenden tegengekomen, de ochtendzon gezien op de Vlasmarkt, en veel frieten gegegeten.
Het dolfinarium bezoeken was geleden van toen ik nog maar net op school zat in het 2de leerjaar! Je zou zeggen dat er na 30 jaar veel veranderd is, maar behalve de dolfijnen en de muziek is alles er nog steeds hetzelfde…Toch was het een leuke vertoning en blijven de dieren lachen.
Lekker ontbijten kan je nog steeds bij Pain Perdu in de Walpoortstraat Gent. Voor net geen 15€ heb je een stevige brunch. En omdat het hun laatste dag was voor hun verlof, kregen we nog een zak ontbijtkoeken erbij! Nou moe!
Het was geleden van in de AB dat ik Joe Jackson eens heb zien optreden en nu dat hij naar Gent Jazz kwam, wou ik hem zeker niet missen. In Brussel waren ze nog met 6 muzikanten maar zaterdag had hij alleen maar zijn drummer en bassist meegnomen, wat ik eigenlijk veel beter vond. Zijn bekendste hits werden afgewisseld met nummers van zijn laatste CD die zeker niet moesten onder doen. Ik vond het een prachtig optreden.
Minder goed (dan de vorige keer) was echter Marianne Faithfull, veel te grote band die de minder goeie stem van Marianne moesten maskeren, eigenlijk niet echt nog een hoofdact waard. De frieten daarentegen waren de beste die ik al op een festival had gegeten…
Ons eerste festival dit jaar was het super gezellige Cactusfestival in Brugge. Gezellig met de fiets er naartoe, beter weer dan ze voorspeld hadden, uitverkocht, heel veel volk dus, randanimatie en een leuk programma. En voor de kinderen is er ook een leuk circusdorp. Muziek vond ik dit jaar iets minder, het was vooral een rustig programma met Joan As Policewoman, The Gutter Twins. Alleen Black Box Revelation, Novastar en de nog steeds fantastische Paul Weller konden mij bekoren. Zondag waren het dan The Magic Numbers, Calexico die er sfeer in brachten. Lamb (hun derde optreden na de reunie )was prachtig en Jamie Lidell mocht de zieke Joss Stone vervangen. Met zijn funk sloot hij cactus 2009 feestend af.
Stop motion films worden de laatste tijd wel veel gebruikt in reclamespots en Olympus heeft naar aanleiding van hun Olympus Pen-E-P1 er ook eentje gemaakt. Daarvoor namen ze 60,000 (!) foto’s en 9,600 prints voor hun reclamespot. De Olympus Pen E-P1 Micro Four Thirds is een tribuut aan de beroemde Pen half-frame SLR uit de jaren 1960. De Pen, die was ontworpen door de bekende stijlgoeroe Yoshihisa Maitani, bood een geweldige combinatie van eenvoud, stijl en prestaties. Het nieuwe baanbrekende Micro Four Thirds-model van Olympus maakt grote indruk met het compacte formaat, de retrostijl en het ongekende gebruiksgemak – en biedt tegelijkertijd alle voordelen van D-SLR-kwaliteit. Knap gedaan.
Hier nog een test van de camera.
Epson heeft samen met 3M een nieuw soort manier gevonden om bewegende beelden duidelijk op glas te projecteren. Neem gewoon “Epson’s rear-projection technology ” samen met 3M’s 0.3-mm dunne Vikuiti film en je kan heldere beelden projecteren op glazen ramen. Het beeld is vanuit elke hoek even duidelijk te zien, ook in omgevingen waar er veel licht is. De technologie van epson bestond al een tijdje maar wordt nu voor het eerst toegepast op winkelramen.
Om de vakantie in te gaan, mocht Mick vrienden en vriendinnen uitnodigen voor een feestje. Hij had gekozen voor spaghetti op het menu die hij eerst had voorgeproefd om te zien of alles wel in orde was.
Iedereen was verkleed, er werd gegeten, gespeeld en gedanst.
De zomer is begonnen…
Lang geleden dat ik nog eens wat muziek mogen draaien heb op feestjes en nu was het dan ook de eerste keer zonder ook maar 1 CD te moeten meenemen. Wat een gemak, strijkplank rechtzetten, laptop openklappen en de party kan beginnen. Annelies had vooral eighties gevraagd en dat heeft ze ook gekregen, een mens voelt zich direct weer 16…
plaspauze, Henk neemt over!
Ja, met de fiets en het openbaar vervoer naar het werk komen, levert toch soms eens iets op, niet alleen voor het millieu maar ook voor mij. Met de ik kyoto actie heb ik namelijk een boek gewonnen : “start to bike” met Evy Gruyaert. En het leuke is dat er nog gerechten in staan ook!
Film
Nevermind 
Recente reacties